viernes, 27 de febrero de 2009

¡Esos nervios! (-2)

Sin conocer muy bien el motivo que lo ha provocado, debo admitir que los nervios me están jugando una mala pasada. Antes de mi primer enfrentamiento con la distancia de 42,195 m. evidentemente mi estado no era de absoluta tranquilidad, pero creo recordar que ni mucho menos estaba como esta semana.

Quizás sea por que en Septiembre el objetivo era terminar, mientras que para esta carrera tengo un tiempo previsto. Tampoco estoy como un flan, pero conforme se acerca la fecha estos van a mas y estamos solo a viernes.

Además los dos trotes que he realizado esta semana no han contribuido sino a incrementarlos. Tanto el martes como ayer jueves, cuando realicé sendas salidas de 75´y 40´, las sensaciones que he tenido no han sido muy buenas. Quiero pensar que esto viene provocado por que me encontraba en pleno “vaciado”, por lo que mi cuerpo ha pagado la carencia de reservas energéticas. Espero que sea por eso, ya que me sentí muy cansado en las dos salidas, e incluso me costaba mantener los ritmos previstos de competición. Hace apenas 2 semanas, para llevar esas velocidades, tenía que concentrarme en frenar un poco.

Desde ayer ya me encuentro en la etapa de carga de carbo-hidratos. Esta ingesta de pasta, patata, arroz, etc. debe ser la que me aporte las reservas necesarias para poder finalizar la prueba.
Espero que no vayan a mucho mas y se queden donde están. Sinó, la cerveza del sábado tendrá que ser una Xibeca".

Para terminar, solo quiero recomendaros a los que no pasasteis por aquí ayer, la lectura del anterior post con el texto “CORRER EL MARATÓN, ¡QUE TONTERÍA!”.

Un saludo.

9 comentarios:

Rafa González dijo...

Yo me identifico contigo, así que poco puedo añadir a lo que transmites. Son 48 horas las que tienes por delante, así que paciencia, que enseguida estás en la línea de salida. Espero con ganas el lunes para leer la crónica de tu segunda maratón (qué suerte tienes: debutas en Zaragoza y te confirmas en Barcelona, ojalá yo pueda seguir tus pasos!!). Animo Juan Josep que ya mismo estás corriendo!!

Unknown dijo...

BUENO JOAN, estas en puertas de tu segundo maratón, toda la suerte del mundo, que lo demas ya tienes echo, por lo que solo falta comprobar tus enormes avances.

Lo dicho Joan, quedo a la espera de emocionarme con tus experiencias.

Un abrazo.
(PD. Repito bajaras de 3h40, seguro!!)

Unknown dijo...

Hola Joan, he leído todas tus últimas entradas de golpe. Me ha gustado mucho la anterior, gracias por la traducción, es una gran crónica.
En cuanto a las sensaciones ES MUY NORMAL, no le des importancia. Vas bloqueado mentalmente, tienes ansiedad por salir, nervios... eso se traduce en malas sensaciones y dudas los días previos, pero no es importante.
Espero que todo salga genial, creo que vas a hacer una buena carrera, pero acuérdate que son 42 kilómetros y que nunca hay que perderles el respeto.
Mucho ánimo y un abrazo.

Syl dijo...

Nadaaaaaaaaaaaaaaaaa...tú mismo lo has dicho...el estar comiendo solo verduritas, es lo que tiene...

El domingo te vas a salir...ya lo verás...

Genial la crónica de tu post anterior...voy a enviarla a un amigo que va a debutar pronto y está cagao.

Besitos y muchísima suerte, Joan.
Estamos contigo!!!!!!!!!

krusty dijo...

Estamos todos igual, creo!! con los nervios y las dudas lógicas!! como tu dices, al 1ro el único objetivo es finalizar la Maratón, y luego nosotros mismos nos ponemos presión en intentar girar un poco más la tuerca e ir rebajando timpo!
Mi objetivo es bajar de 3h 45min!! però tampoco se si lo podré conseguir!!
El Domingo todos saldremos de dudas ;)!!

Lo Búfal dijo...

Ja, ja, ja!!! Em ric perqué jo estava en aquesta situació exacte ara fa set dies, anava escagarrinat. I ara que hi penso i veig que no hi havia per tant em vens tú amb les mateixes.
Passarem per mil maratons i sempre sentirem aquestes sensacions, però això només és perqué som els privilegiats que tenen l'honor de fer coses grans, molt grans. Estem parlant de fer maratons de 42'195 km.
Quasi res. Disfruta, fins i tot, d'aquests nervis que només vosaltres, els maratonians, esteu en disposició de patir.
Salut i potes amic!!!

Rafael dijo...

No te preocupes Joan,has hecho las cosas muy bien y seguro que tras comer tu pasta,te sientes perfecto el domingo.Muchisimo animo,muchisima suerte,buenas sensaciones,que disfrutes y que consigas las 3h:45 que buscas,sera otro gran paso en tu estado de forma.Muy buena entrada la anterior,correr una maraton esta cabron,pero si puede la gente yo tambien podre algun dia.
Estaremos por aqui atentos a la cronica,seguro te sale una gran carrera.
Un abrazo.

Gregorio Toribio Álvarez dijo...

Los días antes de un examen cree uno haber olvidado todo lo estudiado. Pero si se ha asimilado bien todo el temario, en la mente está acumulada toda la información.

Deben ser simplemente los nervios previos. Espero no equivocarme.

Esperamos ansiosos ver cómo te ha ido fenomenal.

David Rodriguez Roures dijo...

Si es que nos presionamos demasiado jeje,tu tranquilo,piensa que has entrenado bien y que eso tiene que salir.
Pedazo de crónica,un saludo.